Σάββατο 30 Ιουλίου 2011


http://www.oenolpi.gr/images/gallery/main/winery/pics/19.jpg

Με αντίστοιχες κοινές υπουργικές αποφάσεις θα πραγματοποιούνται μέσω των Ενιαίων Κέντρων Εξυπηρέτησης οι εκδόσεις αδειών λειτουργίας εργοστασίου ή οινοποιείου για την παρασκευή συμπυκνωμένου γλεύκους, παρασκευής σταφιδίνης, εργαστηρίου εμφιάλωσης οίνων και  αρωματισμένων οίνων, καθώς και για την παρασκευή φυσικού ή τεχνητού (αεριούχου) αφρώδους οίνου.

Πρόκειται για τις με αριθμούς 11787, 11785, 11788, 11789, κοινές υπουργικές αποφάσεις των υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης, και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών, οι οποίες δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ 1484/Β/17 – 6 – 2011.

Για τα πλήρη κείμενα των αποφάσεων, σε pdf μορφή, πιέστε εδώ:

Πηγή: www.paseges.gr
Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011
Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011


Άσπρα, κίτρινα ή μπλε. Μαλακά ή σκληρά με αλμυρή, γλυκιά ή πικάντικη γεύση, με έντονα ή διακριτικά αρώματα.

Η λίστα των τυριών είναι μακριά και ιδιαίτερα νόστιμη. Ιδίως όταν συνοδεύεται από τους κατάλληλους συντρόφους. Φρέσκο ψωμί και το κατάλληλο κρασί.

Θα παίξουμε λοιπόν το παιχνίδι της αρμονίας τους. Με μπουκίτσες τυριών και μικρές γουλιές κρασιών -των ταιριαστών βεβαίως- θα γυρίσουμε την Ελλάδα, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Ελβετία. Και θα ζήσουμε από πρώτο χέρι τον έρωτα των τυριών με τα κρασιά:

Τι πρέπει να γνωρίζετε πριν τα σερβίρετε

• Ποτέ δεν σερβίρουμε τα τυριά σε μικρά κομμάτια! Τοποθετούμε στο δίσκο ή στην πιατέλα μεγάλα κομμάτια τυριών ή ολόκληρα τα τυράκια, εφόσον αυτά είναι πολύ μικρά.

• Οι ξύλινοι δίσκοι είναι καλύτεροι επειδή συγκρατούν την υγρασία, ιδιαίτερα των φρέσκων τυριών.

• Φροντίστε να υπάρχουν στο τραπέζι σας τα κατάλληλα μαχαίρια και εργαλεία κοπής (μαχαίρι παρμεζάνας, μπαλτάς τυριού, μαχαίρι τυριού με διπλό δόντι, σύρμα τυριού για τυριά μαλακά με κρούστα).

• Διαλέξτε για κάθε πιατέλα τυριών τέσσερα - πέντε διαφορετικά είδη. Φροντίστε η πιατέλα να περιέχει ένα τυράκι αντιπροσωπευτικό της κάθε οικογένειας (κατσικίσιο, αγελαδινό, πρόβειο, μαλακό, σκληρό με κρούστα ή χωρίς κ.λπ.).

• Υπολογίστε 70 - 80 γρ. ανά άτομο, εφόσον σερβίρετε τα τυριά στο τέλος του γεύματος.

• Δεν βάζουμε ποτέ τα τυριά το ένα πολύ κοντά στο άλλο ούτε σε τυχαία θέση. Συνήθως τα τοποθετούμε κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού, αρχίζοντας από τα πιο απαλά και ντελικάτα και προχωρώντας προς στα πιο ώριμα και, τέλος, προς τα έντονα αρωματικά και πικάντικα.


Υπάρχουν 6 βασικοί κανόνες συνδυασμών:

1. Φρέσκα λευκά τυριά με φρέσκα λευκά κρασιά
2. Λιπαρά κίτρινα τυριά με πλούσια κόκκινα κρασιά
3. Ωριμα λευκά τυριά με ώριμα λευκά κρασιά
4. Παλαιωμένα κίτρινα τυριά με παλαιωμένα κόκκινα κρασιά
5. Εντονα αλμυρά τυριά με όξινα λευκά κρασιά
6. Τυριά σαγανάκι με όξινα λευκά αρωματικά κρασιά





Η εθνική τυροκομική περηφάνια..., η φέτα μας συνδυάζεται τέλεια μόνο με τη ρετσίνα. Μπορούμε πάντως να επιλέξουμε κι ένα ελαφρύ λευκό κρασί από Ροδίτη.
Το φρεσκότατο και λευκότατο μανούρι το συνδυάζουμε μ' ένα ποτήρι μυρωδάτου Sauvignon blanc ή Μαλαγουζιάς.


Όσο για την πικάντικη και σκληρούτσικη γραβιέρα κάνει καλή παρέα με τα μαλακά Ξινόμαυρα, τα πλούσια Αγιωργίτικα και τα Merlot.




Το καπνιστό Μετσόβου είναι εκλεκτός φίλος των Chardonnay που έχουν περάσει από Βαρέλι.
Η κοπανιστή πάλι, η κυκλαδίτικη απάντηση στο γαλλικό ροκφόρ, παντρεύεται πολύ ευχάριστα μ' ένα γλυκό κρασί. Δοκιμάστε τα Σαμιώτικα ή αυτά της Λήμνου και θα με θυμηθείτε.










Ο μπάτζος στη συνέχεια, ένα πικάντικο, αλμυρό τυρί από τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία - ποιός μπορεί να είναι καλύτερος συνοδός του από ένα έντονο, ρωμαλέο και με προσωπικότητα Ξινόμαυρο;








Το κρασοτύρι τέλος, ένα μαλακό τυρί που ωριμάζει μέσα σε οινολάσπες, το συνδυάζουμε με πλούσια, ρωμαλέα ερυθρά κρασιά. Θέλουμε πολυπλοκότητα στη γεύση και τα αρώματα. Ας δούμε για κάποιο Cabernet ή Syrah.








Και οι αλλοδαποί πειρασμοί...




Με το διάσημο, μαλακό και με εξαιρετικά έντονη μύτη καμαμπέρ θα πιούμε ένα λευκό αρωματικό κρασί από Sauvignon blanc, Μοσχοφίλερο ή Μαλαγουζιά.







Άλλη μία διασημότης, εκ Γαλλίας ορμώμενη, το μαλακό μπρι. Δίπλα του θα ανοίξουμε μια άλλη ντίβα, τη σαμπάνια. Συστήνεται επίσης και ένα γλυκό Sherry. Τα ίδια κρασιά θα κρατήσουμε και για συνοδεία του Αλσατικού μύνστερ.






Για το Βασιλιά των τυριών, το κρεμώδες, παχύ ροκφόρ με τις πράσινες γραμμούλες μούχλας από την ωρίμανση σης υγρές στοές, θα αναζητήσουμε κάποια θεϊκά κρασιά: Sauterne, Tawny Port. Και η παλαιωμένη Μαυροδάφνη τού πηγαίνει έξοχα.









Τα έντονα κατσικίσια σεβρ προτιμούν τα αρωματικά Gewurztraminer και τα ξηρά Μοσχάτα.









Η κοσμαγάπητη, light μοτσαρέλα θέλει αντίστοιχης ελαφρότητας ερυθρά κρασιά. Ενώ η πληθωρική μοτσαρέλα Μπουφάλα προτιμά τα πλούσια Chianti, τα ώριμα Ξινόμαυρα, τα μαλακά Merlot.





Η έξοχα πικάντικη και πλούσια κρεμώδης γκοργκοντζόλα, αναζητά επειγόντως ένα γλυκό Sauternes. Του πάει όμως τέλεια και το μπορντολέζικο χαρμάνι Cabernet-Merlot.
Με γλυκά, λευκά και ερυθρά κρασιά θα απολαύσουμε και το μασκαρπόνε, αυτό το διπλά έως τριπλά κρεμώδες τυρί της Λομβαρδίας.








Η γλυκοφάγωτη, έντονα φρουτώδη παρμιτζιάνο ρετζιάνο, δεν έχει καλύτερο παρτενέρ από ένα Chardonnay.





Με το φρουτώδες γκούντα θα στραφούμε σε ένα φινετσάτο Riesling και για τα πιπεράτα Μπαβάρια μπλου θα κρατήσουμε κάποια πλούσια Cabernet, μία Μαδέρα ή ένα Sherry.



Καταλήγουμε στην Ελβετία. Με τα ένταμ και τα έμενταλ που αναδύουν νότες ξηρών καρπών θα απολαύσουμε ένα φρέσκο και αρωματικά, ερυθρό κρασί από τη Γουμένισσα και το Αμύνταιο, ένα Beaujolais ή ένα Pinot Noir.



krasodad.blogspot.com
Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Ποιο ...περιβάλλον; Άδειες εδώ και τώρα!


 
Eγκρίσεις περιβαλλοντικών όρων από τέσσερις έως έξι μήνες, δραστική κατάργηση δραστηριοτήτων που απαιτούν τις σχετικές άδειες αλλά και αυστηρούς ελέγχους στην τήρηση των περιβαλλοντικών κανόνων κατά την λειτουργία μιας εγκατάστασης, προβλέπει το νέο θεσμικό πλαίσιο που αναμένεται να καταθέσει μέσα στην εβδομάδα στο υπουργικό συμβούλιο το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Από την υποχρέωση  αδειοδότησης εξαιρούνται με το νέο  νόμο, οι μονάδες με τοπικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, όπως μικρά ξενοδοχεία, βιοτεχνίες, μικρά εργοστάσια, φωτοβολταϊκά πάρκα, οινοποιεία, σταθμοί διοδίων, χώροι στάθμευσης.

Για μεγάλα έργα, όπως είναι οι αυτοκινητόδρομοι, το σχέδιο προβλέπει ότι θα ελέγχονται κατά το στάδιο κατασκευής τους που εντοπίζονται και οι μεγαλύτερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις αλλά και κατά την λειτουργία τους ενώ για τις βιομηχανίες από τις οποίες προκύπτει και η μεγαλύτερη επιβάρυνση στο περιβάλλον (π.χ Οινόφυτα), οι έλεγχοι θα διεξάγονται ανά τακτά χρονιά διαστήματα.

Το ΥΠΕΚΑ επιστρατεύει για τους ελέγχους και πάλι τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, μια αξιόπιστη αλλά άκρως υποστελεχωμένη υπηρεσία, στην οποία το υπουργείο ετοιμάζεται να «φορτώσει» και τους ελέγχους στις οικοδομές, στο πλαίσιο του νέου νόμου για την έκδοση οικοδομικών αδειών καθώς και την κατεδάφιση αυθαιρέτων.

Στην  ουρά 21.500 φάκελοι!  

Με το υφιστάμενο καθεστώς κάθε χρόνο, οι υπηρεσίες του  υπουργείου αλλά και αντίστοιχα των  πρώην Νομαρχιών και της Περιφέρειας, ανάλογα με την κατηγοριοποίηση των δραστηριοτήτων, «κοσκίνιζαν» συνολικά 21.500 φακέλους.

Πρόκειται για  ένα εξωφρενικά μεγάλο αριθμό αν αναλογιστούμε  ότι στην Αυστρία, μια χώρα αντίστοιχη σε μέγεθος με την Ελλάδα που αποτελεί πρότυπο περιβαλλοντικής ευαισθησίας, εκπονούνται κατά μέσο όρο το χρόνο 23 μελέτες (!) και 334 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ακόμη και η Γαλλία που παρουσιάζει το μεγαλύτερο αριθμό μελετών, ο μέσος όρος ετησίως που εμφανίζει είναι 3.867.

Ο τεράστιος  όγκος μελετών είχε ως αποτέλεσμα και μεγάλες καθυστερήσεις στην έγκριση των περιβαλλοντικών αδειών που ξεκινούσαν από 20 μήνες και σε ορισμένες περιπτώσεις έφταναν και τα τρία χρόνια!

Πλέον, με το θεσμικό  πλαίσιο που αναμένεται να τεθεί  σε λειτουργία κατ΄επιταγή και της  Τρόικας τον Σεπτέμβριο, προβλέπεται χρόνος 6 μηνών για την αδειοδότηση των έργων της κατηγορίας Α1 που αδειοδοτούνται από το υπουργείο που μπορεί να φτάσει και το ένα χρόνο για πιο σύνθετα έργα. Όσες εγκαταστάσεις αδειοδοτούνται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση θα χρειάζονται 4 μήνες.

Οι  βασικές αλλαγές

Ας δούμε ποιες είναι οι βασικές αλλαγές που φέρνει ο νόμος:

1) Μείωση των έργων και δραστηριοτήτων για τα οποία απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση. Σήμερα η ελληνική νομοθεσία απαιτεί μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε πολύ περισσότερα είδη έργων και δραστηριοτήτων απ’ ότι προβλέπει η Ευρωπαϊκή Οδηγία, όπως π.χ. αλυκές, φωτοβολταϊκά πάρκα, κατασκευή επίπλων, εκτυπωτικές δραστηριότητες, παραγωγή κρασιού, παραγωγή χυμών φρούτων και λαχανικών, σταθμούς διοδίων, χώροι στάθμευσης κλπ.

Επιπλέον καταργούνται από την υποχρέωση αδειών εγκαταστάσεις  τοπικής εμβέλειας όπως μικρά  ξενοδοχεία, βιοτεχνίες, μικρά εργοστάσια, κ.α αλλά και η προμελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία πλέον γίνεται προαιρετική. 

2) Ξεκάθαρη κατάταξη των έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες βαρύτητας, ανάλογα με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον (A1, A2 και B) και σύμφωνα με τα κριτήρια της σχετικής Ευρωπαϊκής Οδηγίας. Π.χ. ένα ξενοδοχείο 200 κλινών εντός σχεδίου πόλης κατατάσσεται στην κατηγορία Β και επομένως λαμβάνει πρότυπους περιβαλλοντικούς όρους χωρίς να απαιτείται διεξαγωγή μελέτης, ενώ αν το ίδιο ξενοδοχείο είναι σε εκτός σχεδίου περιοχή, κατατάσσεται στην υποκατηγορία Α2 και θα πρέπει να διεξάγει μελέτη.

3) Κατάργηση των συνυπογραφών άλλων Υπουργών διαδικασία που συνήθως διαρκεί 2 έως 3 μήνες

4) Κατάργηση αλληλοεπικαλυπτόμενων αδειοδοτήσεων όπως π.χ. η άδεια διάθεσης λυμάτων και οι άδειες διαχείρισης αποβλήτων, οι οποίες αποτελούν γραφειοκρατικά βαρίδια για τις επιχειρήσεις και δημιουργούν συνθήκες που ευνοούν κρούσματα διαφθοράς. Οι άδειες αυτές ενσωματώνονται στην απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.

5) Σαφής καθορισμός του περιεχομένου των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των απαιτούμενων δικαιολογητικών ανά υποκατηγορία (Α1 ή Α2) και ανά ομάδα έργων, όπως επίσης και του περιεχομένου των αποφάσεων έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.

6) Δυνατότητα αξιολόγησης των μελετών από σώμα πιστοποιημένων αξιολογητών (ιδιωτών) επικουρικά των υπηρεσιών, οι οποίοι θα εισηγούνται στις αρμόδιες υπηρεσίες το σχέδιο απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Θα επιλέγονται με σύστημα ηλεκτρονικής κλήρωσης. Το κόστος των υπηρεσιών τους καλύπτεται από ειδικό παράβολο που πληρώνει ο φορέας του έργου.

7) Διενέργεια ειδικής οικολογικής μελέτης για τα έργα και δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε περιοχές Natura και αυτοψία κατά την αδειοδότηση.

8) Ηλεκτρονική υποβολή της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Όλα τα στάδια της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης γίνονται ηλεκτρονικά και κάθε έργο ή δραστηριότητα λαμβάνει αυτόματα έναν μοναδικό χαρακτηριστικό αριθμό που καλείται Περιβαλλοντική Ταυτότητα, η οποία  το συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια ζωής του και σε αυτήν συμπεριλαμβάνονται όλες οι πληροφορίες που αφορούν τις περιβαλλοντικές «επιδόσεις» του έργου/δραστηριότητας (τυχόν επιβληθέντα πρόστιμα, διοικητικές κυρώσεις, εκθέσεις επιθεωρήσεων, μετρήσεις εκπομπών κλπ.).  Το ηλεκτρονικό αυτό σύστημα θα είναι ελεύθερα  προσβάσιμο στο κοινό.

9) Αύξηση στα 10 έτη της διάρκειας ισχύος των περιβαλλοντικών όρων, με προοπτική να φτάσει τα 14 έτη υπό προϋποθέσεις.

10) Περιβαλλοντικοί έλεγχοι. Ισχυροποιούνται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και ενδυναμώνεται ο ρόλος της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος. Όλα τα έργα και δραστηριότητες θα υπόκεινται σε τακτικές και έκτακτες επιθεωρήσεις με αυτοψία, με βάση ετήσιο εθνικό πρόγραμμα επιθεωρήσεων και ελέγχων που εκπονεί η ΕΥΕΠ.

Θεσπίζεται υποχρεωτική  διεξαγωγή τακτικών περιοδικών περιβαλλοντικών  επιθεωρήσεων με αυτοψία σε όλα τα έργα που υπόκεινται σε περιβαλλοντική αδειοδότηση και κατατάσσονται στις υποκατηγορίες Α1 και Α2 κατά τη λειτουργία των έργων και έλεγχο κατά τη φάση της κατασκευής σε συγκεκριμένες κατηγορίες έργων.

www.protothema.gr
Τρίτη 26 Ιουλίου 2011



Ένα πορτοκάλι την ημέρα ή μήπως καλύτερα ένα σταφύλι την ημέρα;

Οι επιστήμονες μετά απο χρόνια ερευνών καταρρίπτουν τον μύθο για τον χυμό πορτοκαλιού και τονίζουν οτι πιο καλός για την υγεία μας είναι ο χυμός σταφυλιού που προστατεύει περισσότερο από καρδιακά νοσήματα και χρόνιες παθήσεις.
Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011


  Ομολογουμένως το Ασύρτικο είναι μια από τις ευγενέστερες ποικιλίες λευκών σταφυλιών του Ελληνικού αμπελώνα και για πολλούς η κορυφαία και όχι άδικα. Το Ασύρτικο καλλιεργείται κυρίως στην Σαντορίνη αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδος, όπως Δράμα, Καβάλα, Χαλκιδική, Στερεά Ελλάδα κ.α.

Η δυναμική και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της ποικιλίας αυτής ενθουσιάζει τους γευσιγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν είναι κρυφό ότι 200 κλήματα της ποικιλίας αγοράστηκαν από το οινοποιείο Τζιμ Μπάρι (Jim Barry Wines) , και φυτεύθηκαν στην περιοχή Κλερ Βάλεϊ της Αυστραλίας τον Φεβρουάριο του 2009.

Ο διευθύνων σύμβουλος του οινοποιείου Πίτερ Μπάρι (Peter Barry) δοκίμασε το ασύρτικο για πρώτη φορά στη Σαντορίνη το 2008 και στη συνέχεια, το επέλεξε για καλλιέργεια στην Αυστραλία, λόγω της αντοχής του στα θερμά κλίματα και για τη "φρέσκια", καθαρή με οξύτητα γεύση του, καθώς και το χαμηλό pH και την υφή του.

Το Ασύρτικο δίνει κρασιά με υψηλό αλκοολικό βαθμό, υψηλές οξύτητες, κρασιά με ιδιαίτερο χαρακτήρα, χωρίς έντονα αρώματα αλλά με κρυστάλλινη καθαρότητα.

Το Ασύρτικο ερμηνεύει με τρόπο μοναδικό το ιδιαίτερο terroir του ηφαιστιογενούς νησιού της Σαντορίνης όπου παράγονται εξαιρετικά δείγματα της ποικιλίας με έντονα πετρώδη αρώματα.
Η επιπλέον ιδιαιτερότητα που συναντάμε στη Σαντορίνη είναι το σύστημα διαμόρφωσης των αμπελιών, τα οποία κλαδεύονται έτσι, ώστε να σχηματίσουν καλάθι πάνω στο έδαφος, για να προστατεύονται τα σταφύλια από τους δυνατούς αέρηδες, ιδιαίτερα κατά τους θερινούς μήνες.

Αξίζει να δείτε μία πολύ ωραία ταινία-ντοκυμαντέρ σε σκηνοθεσία Λείας Μπίντζερ και συμπαραγωγή του Νίκο Μάνεση, "Η βάρδια του πελεκάνου", η οποία αφηγήται την προσπάθεια μιας μικρής ομάδας στο νησί της Σαντορίνης να προσπαθεί να διατηρήσει την παράδοση της αμπελουργίας.

Η οινοποίηση της ποικιλίας δεν είναι και τόσο εύκολη μιας και υπάρχει η τάση να οξειδώνεται πολύ εύκολα.

Το Ασύρτικο το συναντάμε σε χαρμάνια με άλλες ποικιλίες, όπου ο ρόλος του είναι να προσθέσει δομή, να συνεισφέρει στην αρωματική σύνθεση και να ενισχύσει τα επίπεδα οξύτητας του χαρμανιού. Στα πιο διαδεδομένα και εμπορικότερα χαρμάνια είναι η συνύπαρξη του με το Sauvignon Blanc και τη Μαλαγουζιά.

Χαρακτηριστικά αρώματα του Ασύρτικου είναι το πράσινο μήλο, άνθη εσπεριδοειδών, ροδάκινο και φυσικά ορυκτά ιδιαίτερα στα δείγματα της Σαντορίνης.

krasiagr.blogspot.com
Κυριακή 24 Ιουλίου 2011


«Οίνος ρέει.... οίνος ευφραίνει...»
Έκθεση και Οινογνωσία εμφιαλωμένου Κρητικού Κρασιού, με την παρουσία των Παραγωγών και μελών των Δικτύων Οινοπαραγωγών Ηρακλείου και Χανίων- Ρεθύμνης που παρουσιάζουν τις νεότερες εξελίξεις στον Κρητικό Αμπελώνα.

“Wine Flows... Wine gladdens...”
Exhibit and Wine Tasting offered by the members of the Wine Networks of Her- aklion and Chania-Rethymno showcasing a large collection of bottled excellent representations of the Cretan Varietals.
Σάββατο 23 Ιουλίου 2011


Τα αμπέλια αναπαράγονται με τη βοήθεια μοσχευμάτων, που φυτεύονται στη γη και βγάζουν ρίζες

Ο λόγος που στα φυτά οι σπόροι περιβάλλονται από φρουτώδη σάρκα με σάκχαρα είναι για να δελεαστούν τα ζώα να φάνε το φρούτο και μαζί και τους σπόρους. Έτσι, μέσω των κοπράνων των ζώων, επιτυγχάνεται η διασπορά του φυτού.

Τα φυτά όμως αναπαράγονται και με άλλους τρόπους. Η φραουλιά αναπαράγεται με παραβλαστήματα, αναπτύσσοντας ρίζες πάνω από το έδαφος κοντά στο γονεϊκό φυτό. Η πατατιά αναπτύσσει υπόγειους βλαστούς, που εξελίσσονται σε καινούργια φυτά. Τέτοιες μεθόδους αναπαραγωγής μπορεί να χρησιμοποιήσει και το αμπέλι.

Τα σταφύλια χωρίς κουκούτσια προέκυψαν από μια διαδικασία γενετικής βελτίωσης, κατά την οποία δημιουργήθηκε μια ποικιλία χωρίς σπόρους μέσα από επιλεγμένες διασταυρώσεις. Κατόπιν, χρησιμοποιήθηκε μόσχευμα από το νέο φυτό για να παραχθούν πολλά πανομοιότυπα. Τα μοσχεύματα φυτεύονται στο έδαφος, όπου ριζώνουν και αναπτύσσονται. Το αμπέλι μπορεί να αναπαραχθεί και με παραβλαστήματα, αλλά, όπως και τα περισσότερα καλλιεργήσιμα φυτά, δεν τα βγάζει πέρα μόνο του για πολύ χωρίς βοήθεια.

http://www.emprosnet.gr/Technology/?EntityID=df4a459a-caaf-46fc-83dc-0b20b6aa2580
Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011
Χάθηκε το 60% της παραγωγής σταφυλιών και στο Ρέθυμνο

Σημαντικό πρόβλημα, στη φετινή σταφυλική παραγωγή έχουν δημιουργήσει οι συνεχείς και έντονες βροχοπτώσεις, συνοδευόμενες από μεταπτώσεις της θερμοκρασίας και υψηλά ποσοστά υγρασίας. Ο συνδυασμός των φαινομένων δημιούργησε ευνοϊκές συνθήκες για ανάπτυξη του μύκητα του περονόσπορου και παρά τις συχνές παρεμβάσεις με ψεκασμούς, που ήταν πολλαπλάσιοι από κάθε άλλη χρονιά, δεν κατέστη δυνατόν να ανασταλεί η μολυσματική δράση και εξάπλωση του, με αποτέλεσμα οι ζημιές να φτάνουν κατά μέσο όρο στο 60% της φετινής παραγωγής.

Γράφει η Αθηνά Πετρακάκη

Χάθηκε το 60% της φετινής παραγωγής σταφυλιών, αφού τους αμπελώνες «θερίζει» ο μύκητας του περονόσπορου.

Σε όλες τις περιοχές του νομού Ρεθύμνου οι αμπελοκαλλιεργητές, δηλώνουν ότι καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος της φετινής παραγωγής ενώ σε αρκετές περιπτώσεις εκφράζουν φόβους και για τις μελλοντικές σταφυλικές παραγωγές αφού ο μύκητας μπορεί να καταστρέψει ακόμα και το ίδιο το φυτό.

Σύμφωνα με τον κ. Σοφοκλή Βαρδιάμπαση βιοκαλλιεργητή που διαθέτει 34 στρέμματα αμπελιού ακόμα και οι προληπτικοί ψεκασμοί δε στάθηκαν ικανοί να προστατευόσουν τη φετινή σοδειά η οποία χάθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της. Ο ίδιος εξέφρασε συγχρόνως φόβους και για τις μελλοντικές παραγωγές.

Ο κ. Πέτρος Ζουμπεράκης επίσης βιοκαλλιεργητής ο οποίος διαθέτει 70 στρέμματα αμπέλι, τονίζει ότι η φετινή παραγωγή καταστράφηκε σε ποσοστό 60-70% υπογραμμίζοντας ότι η καταστροφή οφείλεται στα πρωτόγνωρα καιρικά φαινόμενα που εκδηλώθηκαν φέτος αναφέροντας ότι οι όψιμες βροχές και η μεγάλη υγρασία έδωσαν πρόσφορο έδαφος στον περονόσπορο να αναπτυχθεί.

«Εμείς σαν βιοκαλλιεργητές είμαστε το πιο ενημερωμένο κομμάτι των αγροτών διότι για να μπορέσουμε να παλέψουμε με τις ασθένειες με βιολογικό τρόπο, έχουμε διαβάσει και ενημερωθεί για τα πάντα. Ο περονόσπορος είναι θέμα πρόληψης, δεν περιμένουμε να πέσει η ασθένεια και μετά να την καταπολεμήσουμε, ούτε βέβαια χρησιμοποιούμε ισχυρά δηλητήρια για την εκ των υστέρων καταπολέμηση του, τα οποία δεν προτείνουμε ούτε και στους συμβατικούς καλλιεργητές. Φέτος για να μπορέσουμε να σώσουμε την παραγωγή κάναμε παραπάνω προληπτικούς ψεκασμούς όπως για παράδειγμα με χαλκό ο οποίος σκληραίνει το φύλλωμα και το κάνει πιο ανθεκτικό στον περονόσπορο, όμως δυστυχώς δεν καταφέραμε τίποτα». Για το αν υπάρξουν αποζημιώσεις ο κ. Ζουμπεράκης σημείωσε: «Ο κανονισμός του ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει ούτε τον περονόσπορο ούτε τη χολέρα, καθώς θα μπορούσαν κάποιοι να αφήνουν το αμπέλι τους απεριποίητο και να προσβάλλεται από αυτές τις ασθένειες και ο καλλιεργητής να αποζημιώνεται. Όμως φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά, ήταν ανθρωπίνως αδύνατον να σώσουμε την παραγωγή και ειδικά για φέτος θα έπρεπε να υπάρξουν αποζημιώσεις».

Η κ. Ευθυμία Βιδάκη προϊσταμένη της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Π.Ε. Ρεθύμνου ανέφερε: «Οι βροχές του Μαΐου και του Ιουνίου δημιούργησαν ευνοϊκές συνθήκες για τον περονόσπορο και όσοι από τους παραγωγούς δεν πήραν έγκαιρα μέτρα, οπωσδήποτε η παραγωγή τους έχει υποστεί ζημιά». Όσον αφορά τις αποζημιώσεις η κ. Βιδάκη είπε ότι «γίνονται κάποιες ενέργειες αλλά αυτή είναι μια ασθένεια για την οποία δεν προβλέπονται αποζημιώσεις», ενώ θεώρησε ότι τα φετινά καιρικά φαινόμενα δεν αποτελούν ειδική περίπτωση για αποζημίωση και όπως χαρακτηριστικά τόνισε: «Τα αμπέλια έπρεπε ο μύκητας να τα βρει ψεκασμένα. Όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για ασθένειες, ο καλλιεργητής πρέπει να είναι με μια ψεκαστήρα στην πλάτη».

Ο κ. Γιώργος Γεωργουλάκης γεωπόνος στην ΕΑΣ Μυλοποτάμου και μέλος της Διοικούσας του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, παράρτημα Κρήτης αναφερόμενος στο θέμα υπογράμμισε: «Η ζημιά που έχει κάνει φέτος ο περονόσπορος είναι σημαντικά μεγαλύτερη στη σουλτανίνα που φτάνει μέχρι και το 100% καθώς υπάρχουν αμπέλια που έχουν «καεί» εντελώς κι έχουν ζημιές ακόμα και στους βλαστούς, ενώ διαπιστώνονται και νέες μολύνσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι παραγωγοί πρέπει να συνεχίσουν τους ψεκασμούς προκειμένου να μη χάσουν ακόμα και το αμπέλι τους».

Όσον αφορά τα κρασάμπελα που αφορούν περισσότερο το Ρέθυμνο, ο κ. Γεωργουλάκης ανέφερε: «Η κατάσταση είναι λίγο καλύτερη, χωρίς όμως να είναι καλή. Η ζημιά είναι της τάξεως του 60% κατά μέσο όρο, αφού υπάρχουν αμπέλια με 100% ζημιά και αμπέλια με ζημιά 20%. Η διαφορά στις ζημιές αφορά το πόσο η κάθε περιοχή ευνοεί τον περονόσπορο, αλλά και το πόσο ο ίδιος ο καλλιεργητής ήταν κοντά στο αμπέλι του και έκανε τους κατάλληλους ψεκασμούς αποφυλλώσεις κ.τ.λ.

Στις περιοχές με μεγαλύτερη υγρασία, που είναι κοντά σε ποτάμια, που δεν λιάζονται πάρα πολύ καλά, που τα αμπέλια δεν είναι γραμμικά, ο περονόσπορος μπορεί να κάνει περισσότερες καταστροφές». Τέλος ο κ. Γεωργουλάκης μίλησε για την πρόταση του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου που αφορά στις αποζημιώσεις αναφέροντας: «Επειδή κινδυνεύουν όμως και τα ίδια τα φυτά, στην τελευταία Διοικούσα του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου στο Ηράκλειο συντάξαμε μία πρόταση την οποία στείλαμε στο Υπουργείο Γεωργίας και στη διοίκηση του ΕΛΓΑ με την οποία ζητάμε να ενταχθεί η ζημιά των αμπελιών από τον περονόσπορο στις αποζημιώσεις όπως προβλέπει το καινούριο νομικό καθεστώς στις ζημιές για το αμπέλι, το οποίο θα ισχύσει από του χρόνου. Στο έγγραφο που στείλαμε ζητάμε να ισχύσει από φέτος ώστε να αποζημιωθούν οι καλλιεργητές».

http://www.rethemnosnews.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=8947:-lr----&catid=54:top-10
Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011
Ο Σίμος Γεωργόπουλος απαντά σε όλες τις ερωτήσεις περί καλοκαιρινών θερμοκρασιών, βάζοντας τα αγαπημένα σας κρασιά στον… πάγο!

1 Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να κρυώσουμε ένα κρασί;

Δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος τρόπος: κάθε τρόπος έχει τα υπέρ και τα κατά του. Το ψυγείο είναι το απλούστερο αλλά και το πιο αργό, η κατάψυξη σχετικά γρήγορη πλην επιβαρυντική για παλαιωμένα, εύθραυστα κρασιά όσο κι επικίνδυνη, αν το κρασί ξεχαστεί (συνήθως η φιάλη σπάει). Όσο για τη σαμπανιέρα –πάντα με νερό και πάγο– είναι η πιο γρήγορη και η πιο glamorous επιλογή, παράλληλα όμως και η πιο ­μπελαλίδικη.

2 Πολλές φορές παγώνω ένα κρασί στην κατάψυξη. Μήπως είναι λάθος;

Κι εγώ κάνω ακριβώς το ίδιο! Θεωρητικά, βέβαια, η απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας –και μάλιστα τόσο μεγάλου εύρους– δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος να συμπεριφερθείς σε ένα κρασί. Ωστόσο, είναι σίγουρο ότι η επιβάρυνση των οργανοληπτικών του χαρακτηριστικών θα είναι μικρότερη από αυτή που θα προκύψει εάν το κρασί σερβιριστεί ζεστό. Εφόσον, λοιπόν, δεν υπάρχει άλλος καταλληλότερος ή γρηγορότερος τρόπος για την πτώση της θερμοκρασίας, η κατάψυξη δεν είναι και τόσο κατακριτέα, ιδιαίτερα αν μιλάμε για απλά ή/και φρέσκα κρασιά. Ένα σπουδαίο παλαιωμένο κρασί, όμως, δεν θα πρέπει να εκτεθεί σε τέτοια «καταπόνηση» λόγω του εύθραυστου χαρακτήρα του. Άλλωστε, το άνοιγμα τέτοιων φιαλών γίνεται με την πρέπουσα ιεροτελεστία και το δέοντα σεβασμό, στοιχεία που προϋποθέτουν ότι και η διαδικασία θα έχει προγραμματιστεί εκ των προτέρων και βιάση δεν θα υπάρχει.

3 Τους καλοκαιρινούς μήνες συνιστάται να κρυώνουμε τα ερυθρά κρασιά;

Όχι μόνο τους καλοκαιρινούς αλλά και τους μήνες των παγετώνων! Αναλογιστείτε ότι, ακόμα και το καταχείμωνο, τα ερυθρά θα πρέπει να σερβίρονται στους 16-18°C, ενώ τα σπίτια μας βρίσκονται περίπου­ στους 25°C. Συνεπώς, όσοι δεν έχουν ειδικά κλιματιζόμενα ­κελάρια ή κάβες-ψυγεία θα πρέπει να τοποθετήσουν τις ερυθρές φιάλες τουλάχιστον για δύο ώρες στο ψυγείο προκειμένου να κερδίσουν αυτούς τους 7-9 βαθμούς διαφορά. Καταλαβαίνετε, επομένως, τι γίνεται ένα μεσημέρι του Ιουλίου ή του Αυγούστου, όπου τα κρασιά ξεκινούν από τους 30+! Τέσσερις ώρες παραμονή στην ψύξη, μισάωρα στην κατάψυξη, σαμπανιέρες με νερό και πάγο, όλα πρέπει να επιστρατευθούν στην υπηρεσία μιας εκλεκτής (και όχι μόνο) φιάλης.

4 Όταν καταναλώνω ερυθρά κρασιά σε χαμηλή θερμοκρασία, μου φαίνονται πολύ στυφά. Ισχύει ή είναι ιδέα μου;

Η διαπίστωσή σας –έστω κι αν εκείνη τη στιγμή δεν μπορείτε να την εκφράσετε αφού το στόμα σας έχει γίνει «τσαρούχι»!– είναι πέρα για πέρα σωστή και ισχύει για μεγάλο ποσοστό ερυθρών κρασιών. Κι αυτό διότι η στυπτικότητα των τανινών –δηλαδή το στέγνωμα του στόματος που δημιουργούν τα στυφά στοιχεία ενός κρασιού– ενισχύεται με την πτώση της θερμοκρασίας. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο βασικότερος λόγος για τον οποίο τα ερυθρά κρασιά σερβίρονται πιο ζεστά από τα λευκά. Λύση πάντως υπάρχει: η κατανάλωση πιο ελαφριών και μαλακών κόκκινων, που πίνονται ευχάριστα σε θερμοκρασίες 12-14°C. Τα κρασιά που έχουν οινοποιηθεί με τη μέθοδο «nouveau» (μη διστάσετε να τα καταναλώσετε ακόμα και δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία τους!), τα «απλά» Αγιωργίτικα και τα κρασιά από τις ποικιλίες Λιάτικο και Grenache είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα του ελληνικού αμπελώνα. οι απλές Βουργουνδίες και τα Beaujolais, πολλά­ ερυθρά από τον Λίγηρα και τα Cotes du Rhone είναι κλασικά καλοκαιρινά γαλλικά ερυθρά. Με τον ιδρώτα να στάζει, εξάλλου, το άνοιγμα εύρωστων ­στιβαρών κόκκινων μπορεί να περιμένει...

5 Η διατήρηση της σωστής θερμοκρασίας ενός κρασιού μια ζεστή καλοκαιρινή ημέρα είναι σκέτος εφιάλτης. Έχετε κάτι να προτείνετε;

Προφανώς, εννοείτε κάτι άλλο εκτός από το συνεχές πηγαινέλα στο ψυγείο! Έχετε να επιλέξετε ανάμεσα στην κυριλέ σαμπανιέρα και το Rapid Ice. Το τελευταίο είναι ένας «μανδύας» που αγκαλιάζει το μπουκάλι, αφού έχει τοποθετηθεί για ώρες στην κατάψυξη. Θαυματουργή εφεύρεση: κρατάει το κρασί κρύο για ώρα ενώ χρησιμοποιείται ξανά και ξανά. Το μόνο πρόβλημά του είναι το αισθητικό, αφού καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της φιάλης, μαζί με την ετικέτα. Κι αυτό λύνεται, ωστόσο, αφού τοποθετείται στη δική του «σαμπανιέρα» επιτρέποντας το βάλε-βγάλε της φιάλης για το σερβίρισμα. Αφήστε που χρησιμεύει και σαν κομπρέσα σε περίπτωση χτυπήματος!

6 Υπάρχει τρόπος να καταλάβουμε τη θερμοκρασία ενός κρασιού χωρίς να ανοίξουμε τη φιάλη;

Ναι, να καταφύγουμε στο μαντείο των Δελφών, να ποντάρουμε στη ρουλέτα, να τραβήξουμε τραπουλόχαρτο από το εννιά ή να πολλαπλασιάσουμε την επόμενη αύξηση του ΦΠΑ με το 2 και να αφαιρέσουμε τον αριθμό των έκτακτων εισφορών! Η θεωρητικά καλύτερη χρήση του εξωτερικού θερμόμετρου-κολάρο που αγκαλιάζει τη φιάλη οδηγεί σε αποτελέσματα ίδιας ακρίβειας με αυτά των παραπάνω μεθόδων, αφού το γυαλί τείνει να κρυώνει πολύ γρηγορότερα από το κρασί. Έτσι, ακόμα και πέντε λεπτά στον πάγο ή την κατάψυξη θα έχουν προλάβει να παγώσουν τη φιάλη αλλά όχι και το εσωτερικό της, οδηγώντας σε μεγάλες αποκλίσεις. Βέβαια, αν το κρασί έχει αφεθεί να κρυώσει με τις ώρες, η ένδειξη του θερμόμετρου θα είναι ακριβής, πάντα όμως θα είναι υποδεέστερη από τη μέτρηση που μας προσφέρει ένα ειδικό θερμόμετρο για κρασί μέσα στο ποτήρι.

7 Πώς μεταφέρουμε­ ένα κρασί τις περιό­δους με ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες;

Περίπου όπως θα μεταφέρατε το αγαπημένο σας κατοικίδιο! Θα το αφήνατε επί ώρες σε ένα ερμητικά κλειστό όχημα, όταν το θερμόμετρο «χτυπάει» 40άρια; Δεν νομίζω. Τώρα, αν το κρασί πρόκειται να καταναλωθεί επιτόπου, φροντίστε να φτάσει στον προορισμό του στη σωστότερη θερμοκρασία. Αξεσουάρ όπως το προαναφερθέν Rapid Ice του εξασφαλίζουν δροσερό ταξίδι. Εγώ εφαρμόζω μια πιο απλή μέθοδο: αφού παγώσω το κρασί στο ψυγείο, το τοποθετώ στην κατάψυξη μία-μιάμιση ώρα προτού αναχωρήσω. Αν ο προορισμός μου δεν είναι στην άλλη άκρη της Ελλάδας και δεν προκύψει ιδιαίτερο μποτιλιάρισμα, η παρέα μου θα απολαύσει ένα ωραιότατο κρασί στους 10°C!

http://www.athinorama.gr/umami/wine/articles/?id=3196
Τρίτη 19 Ιουλίου 2011
apolafste-to-krasi-sas

Πώς να απολαμβάνετε το κρασί; Η ερώτηση μπορεί να φανεί παράξενη σε μερικούς. Βρίσκετε ένα κρασί που σας αρέσει και απλά το πίνετε. Αλλά ας ψάξουμε λίγο βαθύτερα.

Καταρχήν, πώς είναι ένα καλό κρασί; Είναι πολύ απλό: αν σας αρέσει, είναι καλό. Αν το λατρεύετε είναι υπέροχο. Το κρασί έχει να κάνει με την ευχαρίστηση. Αφήστε στην άκρη αντιλήψεις σχετικά με την τιμή και τη δημοφιλία του. Αν και οι τιμές των διασημότερων κρασιών είναι πολύ υψηλές για τους περισσότερους από εμάς, υπάρχουν διαθέσιμα πολύ καλά κρασιά σε προσιτές τιμές.

Αν δοκιμάσετε ένα κρασί και δε σας αρέσει στην αρχή, μη βιαστείτε να το παρατήσετε. Ίσως χρειάζεται λίγο χρόνο να αναπνεύσει μετά το άνοιγμα του μπουκαλιού. Πολλά κρασιά γίνονται πιο απαλά μετά από λίγη ώρα στο ποτήρι σας. Κάποια άλλα γίνονται πολύ πιο εύγευστα όταν τα συνδυάζετε με φαγητό.

Μη σταματήσετε να πειραματίζεστε με διαφορετικά κρασιά και να τα πίνετε με διαφορετικά φαγητά.
Το κρασί δεν αντέχει τη ζέστη. Μπορεί κυριολεκτικά να βράσει κατά τη μεταφόρτωση ή την αποθήκευση ή να μολυνθεί με μικρόβια. Επίσης η θερμοκρασία του παίζει σημαντικό ρόλο στη γεύση του.
Όταν ανοίγετε ένα μπουκάλι για πρώτη φορά και βάζετε το κρασί στο ποτήρι, παρατηρείστε την εμφάνισή του, μυρίστε το και δοκιμάστε το. Το καλό κρασί φαίνεται καλό, μυρίζει ωραία και έχει ωραία γεύση. Μην παραξενευτείτε αν η γεύση δεν είναι η αναμενόμενη, απλά δείτε αν σας αρέσει ή όχι. Μερικές φορές, ίσως χρειαστεί να πιείτε ένα ή δύο ποτήρια για να διακρίνετε τις χιλιάδες γεύσεις και αρώματα που βρίσκονται κρυμμένα μέσα του.

Είναι απλό να βρείτε το κρασί που σας αρέσει. Μη σταματήσετε να πειραματίζεστε με διαφορετικά κρασιά και να τα πίνετε με διαφορετικά φαγητά. Δεν υπάρχουν κανόνες, απλά ανοίξτε ένα μπουκάλι και απολαύστε!

http://arxigos.gr/krasi-list/7484-apolafste-to-krasi-sas
Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011



Στη Μαλαισία τα σταφύλια καλλιεργούνται στα Cameron Highlands. Υπάρχουν περίπου 8.000 είδη σταφυλιών διαθέσιμα σε αυτόν τον κόσμο.
Ακόμα κι αν υπάρχουν πολλές ποικιλίες των σταφυλιών, τους πιο κοινούς τύπους των σταφυλιών που αντιμετωπίζουμε είναι μαύρο, μωβ και το πράσινο σταφύλι.

Τα μαύρα σταφύλια έχουν περισσότερες ιατρικές ιδιότητες σε σύγκριση με το μωβ και το πράσινα σταφύλια. Στις δυτικές χώρες τα μαύρα σταφύλια χρησιμοποιούνται για την παρασκευή κρασιού.Το καλύτερο είναι να καταναλώνουμε χυμό από μαύρο σταφύλι .Πάρτε 1 χούφτα από μαύρα σταφύλια.
Ανακατέψτε τα φρούτα με το νερό (προαιρετικά)
Βεβαιωθείτε ότι το μίγμα σπόρων έχει αφαιρεθεί, επίσης.
Τα στραγγίζετε και τα αφήνετε για 4 – 6 ώρες.Σερβίρετεσε σύζυγο ή τα αδέλφια σας. Αυτός ο χυμός είναι καλός για
α) να ενισχύσετε και να αυξήσετε την πέψη. Βεβαιωθείτε ότι έχετε λάβει ένα ποτήρι μαύρο χυμό σταφυλιών μετά το γεύμα σας
β) την καλύτερη κίνηση του εντέρου
γ)να δίνει δύναμη σε μικρά έντερα
δ) να παρέχει τη δύναμη για τα παιδιά,οι σπόροι σταφυλιού έχουν πολλές φαρμακευτικά ιδιότητες. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πετρελαίου και τα θρεπτικά συστατικά βοηθούν την επούλωση για την πρόληψη του καρκίνου. Όταν τα σταφύλια για να τραφούν από τα παιδιά σας, βεβαιωθείτε ότι έχετε αφαιρέσει το δέρμα, γιατί το σώμα τους δεν θα είναι σε θέση να αφομοιώσει τα δέρματα του σταφυλιού σωστά. Όσον αφορά τους ενηλίκους, θα πρέπει να καταναλώνουν το δέρμα, σάρκα και σπόρους. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να τρώνε τα σταφύλια και ο τρόπος να κερδίσει τον πλήρη χυμό φρούτων θρεπτική τιμή.Τα μαύρα σταφύλια, δεν θα προκαλέσουν ζάλη. Αντ ‘αυτού, θα ηρεμήσουν το μυαλό, προωθούν καλό ύπνο και δίνουν ενεργητικότητα, ειδικά στους άνδρες, όταν ξυπνούν το πρωί.Προσπαθήστε να καταναλώνετε τα μαύρα σταφύλια, τουλάχιστον μία φορά σε κάθε δύο εβδομάδες …


http://universitas.gr
Κυριακή 17 Ιουλίου 2011


Tο ελληνικό κρασί κινείται κι εξελίσσεται κόντρα στις δυσκολίες της ελληνικής οικονομίας. Ίσως γιατί πρόκειται για μια δραστηριότητα στην οποία κυριαρχεί­ η ανάγκη για δημιουργικότητα και ποιοτική­ δουλειά. Ίσως ακόμη επειδή το κρασί έχει να κάνει με απόλαυση. ο ποιοτικός αναβρασμός που φωτίζει για χρόνια το χώρο του δεν λέει­ –ευτυχώς– να κοπάσει.

Ο «Alpha Wine Guide» προβάλλει όλο αυτόν το δυναμισμό κι εμείς ξεχωρίζουμε τα κρασιά που πρωτοεμφανίστηκαν στις σελίδες του στη φετινή έκδοση, η οποία κυκλοφόρησε μόλις. Το κρασί made in Greece θα μπορούσε μια χαρά να λειτουργήσει και ως καθρέφτης, όπου η ελληνική οικονομία θα κοιταζόταν τακτικά για να τσεκάρει την πρόοδό της στους τομείς των καινοτομιών, του επιχειρηματικού ρίσκου και της δημιουργικότητας. Κατεξοχήν χώρος ποιοτικής δουλειάς το κρασί, λοιπόν, κι αν προσπαθούσε κάποιος να «στριμώξει» όλα τα καλά ελληνικά κρασιά σε μια wine list, γρήγορα θα αντιλαμβανόταν το μάταιο της προσπάθειάς του.

Η συνεχής εμφάνιση ­νέων προϊόντων και παραγωγών/οινοποιών στην αγορά ανανεώνει διαρκώς το ελληνικό ­οινικό τοπίο. Δεν είναι, βέβαια, καθόλου τυχαίο ότι τον τόνο έδιναν κι εξακολουθούν να δίνουν αυτοί­ που ακόμη και σήμερα αποκαλούνται «μικροί (σε μέγεθος) παραγωγοί». Είναι εκείνοι­ που άλλαξαν ριζικά, στις αρχές των ’80s, την ποιό­τητα και τη φυσιογνωμία των κρασιών, όπως και τον τρόπο που ο καταναλωτής χτίζει τη σχέση του μαζί τους. Μπορεί η πρώτη ομάδα να έχει πλέον αλλάξει και να έχει πάρει τη μορφή ποιοτικού τσουνάμι που συνεχίζει να πρωταγωνιστεί σε φρεσκάδα και δημιουργικότητα. Από την άλλη, υπάρχει κι ένα δεύτερο κύμα μικρών παραγωγών που αναστατώνει αυτήν τη στιγμή την Ελλάδα επιδεικνύοντας αξιοπρόσεκτες αρετές. Τι γίνεται, λοιπόν, με όλους αυτούς τους ­ –παλιούς και νέους– μικρούς παραγωγούς; Οι ήδη καταξιωμένοι «μικροί» της πρώτης γενιάς έχουν πλέον μεγαλώσει σε μέγεθος και σταθερότητα και πειραματίζονται με νέα σταφύλια, με τεχνικές οινοποίησης και παλαίωσης, παρουσιάζοντας παράλληλα κάθε τόσο καινούργια κρασιά γεμάτα ενδιαφέρον. Οι νεότεροι «μικροί», από την άλλη, εμφανίζονται με όλο και μεγαλύτερο θάρρος στο προσκήνιο και με προϊόντα που αξίζουν.

Οι πρώτοι σάς είναι ήδη γνωστοί. Εμείς θα σας παρουσιάσουμε τους δεύτερους, τους νεότερους, από τους οποίους μερικοί είναι ήδη σχετικά ή αρκετά γνωστοί. Κάποιοι άλλοι εμφανίζονται για πρώτη φορά στις σελίδες του «Alpha Wine Guide 2011». Πιστεύουμε, όμως, ότι όλοι αξίζουν την προσοχή σας.

Νέα αστέρια

Κτήμα Άλφα Παλαιά Κλήματα ΟΠΑΠ ­Αμύνταιο, από το Αμύνταιο Φλώρινας (κόκκινο, 100% Ξινόμαυρο)
Το οινοποιείο και οι αμπελώνες είναι ιδιόκτητοι. Η ηλικία του –έκτασης 14 στρεμμάτων– αμπελιού είναι 88 έτη, Ο Άγγελος Ιατρίδης και ο Μάκης Μαυρίδης το αγόρασαν πριν από 10 χρόνια και τα πρέμνα είναι σε παραδοσιακή μορφή κυπέλλου.

Αμπελόεις Silver από τη Φωλιά Νέας ­Περάμου Καβάλας (κόκκινο, από Cabernet Sauvignon και Merlot)
Με επιχειρηματική δραστηριότητα στη Θεσσαλονίκη, η οικογένεια Τσιώλα διαθέτει ιδιόκτητους αμπελώνες και οινοποιείο στην περιο­χή της Φωλιάς. Για το συγκεκριμένο κρασί, το πρώτο κόκκινο του οινοποιείου, χρησιμοποιήθηκαν σταφύλια από συνεργαζόμενα­ –υπό στενή εποπτεία– αμπέλια συνολικής έκτασης 20 στρεμμάτων.

Ζαφειράκη Λημνιώνας από τον Τίρναβο (κόκκινο, 100% Λημνιώνας)

Ο Λημνιώνας είναι μια ξεχασμένη θεσσαλική ποικιλία στη διάσωση της οποίας διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο ο Χρήστος Ζαφειράκης. Υπάρχει ιδιόκτητο οινοποιείο για το κρασί που προέρχεται από τα σταφύλια του επίσης ιδιό­κτητου αμπελώνα, ο οποίος φυτεύτηκε πριν από επτά χρόνια στην Καμπύλαγα Τιρνάβου.

Καρυδάς Ξινόμαυρο ΟΠΑΠ Νάουσα, από την Άνω Γάστρα Νάουσας (κόκκινο, 100% ­Ξινόμαυρο)
Ο Πέτρος Καρυδάς συνεχίζει την οικογενεια­κή παράδοση. Λειτουργεί ιδιόκτητο οινοποιείο και το κρασί προέρχεται από σταφύλια επίσης ιδιό­κτητου αμπελώνα, έκτασης 26 στρεμμάτων και ηλικίας 29 ετών.

Κτήμα Κούκη από την Αργαλαστή Πηλίου (κόκκινο, 100% Syrah)
Το κρασί προέρχεται από ιδιόκτητο αμπελώνα ηλικίας εννιά ετών (φυτεύτηκε το 2001) που βρίσκεται στην περιοχή. Ο Φίλιππος Κούκης, μια και το οινοποιείο του δεν είναι ακόμη έτοιμο, χρησιμοποίησε το οινοποιείο του Κτήματος Εύχαρις, στις υπώρειες των Γερανείων­ Ορέων (περιοχή Μεγάρων).

Απόστολος Λύκος Μαλαγουζιά από τη Μαλακώντα Εύβοιας (λευκό, 100% Μαλαγουζιά)
Στο ιδιόκτητο οινοποιείο του, ο Απόστολος Λύκος οινοποιεί Μαλαγουζιά από σταφύλια που προέρχονται από συνεργαζόμενο αμπελώνα. Το συγκεκριμένο αμπέλι βρίσκεται στην Κάρυστο κι έχει τμήματα ηλικίας από 10 μέχρι 14 ετών, σε βιολογικό στάδιο πλέον.

Μανώλης Μαραγκάκης από τα Σταυράκια Ηρακλείου Κρήτης (λευκό, 100% Βιδιανό δεξαμενής)

Το κρασί οινοποιείται σε ιδιόκτητο οινοποιείο, που βρίσκεται στα Σταυράκια. Προέρχεται από σταφύλια επιλεγμένων αμπελώνων ηλικίας έξι ετών της περιοχής Πεζών, τα οποία ανήκουν σε συνεργαζό­μενο αμπελουργό.

Μπαμπατζίμ Syrah από την Όσσα Θεσσαλονίκης (κόκκινο, 100% Syrah)
Ο πασίγνωστος αποσταγματοποιός-οινοποιός οινοποιεί τα σταφύλια του ιδιόκτητου αμπελώνα του, που βρίσκεται επίσης στην Όσσα, σε υψόμετρο 600 μέτρων. Η ηλικία του αμπελιού είναι περίπου 10 χρόνια.

Μυλωνάς από την Κερατέα Αττικής (λευκό, 100% Σαββατιανό)

Ο παππούς ξεκίνησε το 1900. Σήμερα το ­τιμόνι κρατά η τρίτη γενιά της οικογένειας, η οποία έχτισε το 2008 και ολοκαίνουργιο ­οινοποιείο. Τα σταφύλια για όλα τα κρασιά της οικογένειας Μυλωνά προέρχονται αποκλειστικά από ιδιόκτητα αμπέλια έκτασης ­περίπου 40 στρεμμάτων.

Ντούγκος Ραψάνη ΟΠΑΠ, από την Ιτέα ­Τεμπών (κόκκινο, από Ξινόμαυρο, Κρασάτο και Σταυρωτό)

Η οικογένεια Ντούγκου διαθέτει ιδιόκτητο­ ­οινοποιείο στην κοιλάδα των Τεμπών. Την ­περίοδο 1996-97 αγόρασε στην περιοχή της Ραψάνης δύο τεμάχια αμπελώνων συνολικής έκτασης 26 στρεμμάτων. Το ένα αμπέλι είναι 28 ετών και το άλλο 20.

Πύργος Ονειροπαγίδα από την περιοχή των Μεγάρων (λευκό, 100% Chardonnay δεξαμενής)
Ο αμπελώνας ανήκει στον γιατρό Βασίλη Κανιάρη, που φαίνεται ότι τελευταία μπήκε­ ­δυναμικά στο χώρο. Την οινοποίηση έχει αναλάβει, έπειτα από συμφωνία, ο Απόστολος Μούντριχας και γίνεται στο οινοποιείο του Κτήματος Αβαντίς στην Εύβοια.

Μανώλης Ορφανός Μαλαγουζιά από την περιοχή της Πάτρας (λευκό, από Μαλαγουζιά και Sauvignon Blanc)
Η οικογένεια Ορφανού, με παράδοση στην αμπελουργία και την οινοποιία (ο πατέρας εργαζόταν στην Achaia Clauss), διαθέτει μικρό ιδιόκτητο οινοποιείο και αμπέλι 20 στρεμμάτων. Ο μικρός αυτός αμπελώνας ηλικίας 10 ετών βρίσκεται στην Οβριά, στις παρυφές του χωριού Μιντιλόγλι.

Παναγιωτόπουλος Καλντερίμι από τον Πύργο Τριφυλίας, Μεσσηνία (κόκκινο, από Grenache Rouge, Cabernet Sauvignon και Tempranillo)

Η οικογένεια Παναγιωτόπουλου έχει δικό της οινοποιείο, αλλά παράγει κρασί που προέρχεται και από ιδιόκτητα, και από συνεργαζόμενα αμπέλια. Για το συγκεκριμένο χρησιμοποιήθηκαν σταφύλια από συνεργαζόμενο αμπελώνα ηλικίας 10 ετών.

Παπαργυρίου Cabernet Sauvignon από τον Λαλιώτη Κορινθίας (κόκκινο, 100% Cabernet Sauvignon)
To οινοποιείο Παπαργυρίου είναι ιδιόκτητο. Το κρασί προέρχεται από σταφύλια δύο δια­φορετικών –επίσης ιδιόκτητων– αμπελιών: το ένα βρίσκεται στα Τρίκαλα Κορινθίας, σε υψόμετρο 600 μέτρων, ενώ το άλλο σε πεδινή περιοχή του Λαλιώτη.

Porto Carras Magnus Baccata από τη ­Σιθωνία Χαλκιδικής (κόκκινο, από Cabernet Sauvignon και Syrah)
Με τις αναμπελώσεις που έχουν γίνει στον απέραντης έκτασης αμπελώνα του «Porto Carras», τα κλήματα που δίνουν τα σταφύλια για το Magnus Baccata είναι ηλικίας 20 ετών.

Στροφιλιά Διαδρομές από την Ανάβυσσο Αττικής (λευκό, 100% Μαλαγουζιά)

Στο ιδιόκτητο οινοποιείο της Αναβύσσου ­οινοποιείται το ολοκαίνουργιο αυτό κρασί της Στροφιλιάς, από σταφύλια προερχόμενα από ιδιόκτητο αμπελώνα της περιοχής, σχετικά νεαρής ηλικίας.

Συμεωνίδης Ηλιοστάλακτος από το Ελαιοχώρι Καβάλας (κόκκινο, από Cabernet Sauvignon, Merlot και Grenache Rouge)
O Πολυχρόνης Συμεωνίδης διαθέτει δικό του οινοποιείο στο Ελαιοχώρι. Χρησιμοποιεί σταφύλια από ιδιόκτητους και συνεργαζόμενους αμπελώνες. Στο συγκεκριμένο κρασί το Cabernet Sauvignon και το Merlot προέρχονται από αμπελώνες στο Ελαιοχώρι, ενώ το Grenache Rouge από τον Ακροπόταμο.

Φεγγίτες από την περιοχή του Δοξάτου Δράμας (λευκό, από Ασύρτικο και Sauvignon Blanc)
Το μεγαλύτερο μέρος των κρασιών φτιάχνεται από ιδιόκτητα αμπέλια σχετικά νεαρής ηλικίας. Ωστόσο, ο Μπάκης Τσάλκος ­διατηρεί και τις συνεργασίες που είχε –από την εποχή κατά την οποία οινοποιούσε στο Chateau Nico Lazaridi– με επιλεγμένους αμπελουργούς, τα αμπέλια των οποίων χρονολογούνται από το 1989.


from: http://www.athinorama.gr/
Σάββατο 16 Ιουλίου 2011



Το κρασί όταν πίνεται μόνο του, έχει διαφορετική γεύση από αυτό που συνοδεύει το φαγητό, γιατί το κρασί επιδρά στο φαγητό όπως τα μπαχαρικά: Τα οξέα, οι τανίνες και τα σάκχαρα του κρασιού αντιδρούν με το φαγητό για να δώσουν διαφορετικές γευστικές εμπειρίες. Εξαιρετικοί συνδυασμοί είναι αυτοί που αναδεικνύουν ομοιότητες ή αντιθέσεις γεύσεων, αρωμάτων, σώματος, εντάσεων και γεύσεων.


1. Όταν φέρνεις κρασί σα δώρο σε ένα γεύμα που έχεις προσκληθεί, μην ασχοληθείς με το συνδυασμό του με το φαγητό, εκτός και εάν έχεις αρκετές πληροφορίες ή σας έχει ζητηθεί κάτι τέτοιο. Απλά, φρόντισε το κρασί να συμβαδίζει σε ποιότητα και σπουδαιότητα με το γεύμα ή δείπνο στο οποίο έχεις προσκληθεί.

2. Όταν σερβίρεις περισσότερα από ένα κρασιά σε ένα γεύμα, είναι σύνηθες να σερβίρονται τα ελαφρότερα κρασιά πριν από τα "γεμάτα". Τα ξηρά κρασιά σερβίρονται πριν από τα γλυκά, εκτός αν ένα γλυκό πιάτο προηγείται. Τα χαμηλότερης περιεκτικότητας κρασιά σε αλκοόλ προηγούνται επίσης.

3. Ισορρόπησε την ένταση των γεύσεων. Συνδύασε κρασιά με ελαφρύ σώμα, με ελαφρότερα φαγητά, και γεμάτα, πλούσια κρασιά με πλούσια, έντονα φαγητά.

4. Λάβε υπ' όψη τη μέθοδο μαγειρέματος του φαγητού: Ελαφρά μαγειρεμένα φαγητά, - π.χ. στον ατμό ή βραστά- ταιριάζουν καλύτερα με "λεπτά" κρασιά. Σε φαγητά μαγειρεμένα με βαριές και έντονες σάλτσες, συνδύασε το κρασί με τη σάλτσα ή την κυρίαρχη γεύση του φαγητού.

5. Συνδύασε γεύσεις. Ένα φαγητό με υψηλή οξύτητα, συνδυάζεται άριστα με ένα κρασί με αντίστοιχη οξύτητα.

6. Εξισορρόπησε το γλυκό με γλυκό ίδιας έντασης: Ένα φαγητό πολύ γλυκό θα "εξαφανίσει" ένα κρασί με λιγότερα σάκχαρα. Είναι προτιμότερο, σ' αυτή την περίπτωση, να διαλέξεις ένα κρασί χωρίς σάκχαρα σαν "αντίθεση".

7. Σκέψου το συνδυασμό των αντιθέτων. Πολύ ζεστά ή "καυτερά" φαγητά -φαγητά με πολύ κάρυ, π.χ.- συχνά συνδυάζονται καλύτερα με γλυκά κρασιά που συνήθως συνοδεύουν επιδόρπια. Οι αντίθετες γεύσεις συχνά προκαλούν και δημιουργούν μια τρίτη, πιθανόν πιο ενδιαφέρουσα.

8. Βάσισε το συνδυασμό σου στη γεωγραφική περιοχή. Φαγητά και κρασιά που έχουν αναπτυχθεί στην ίδια περιοχή σε βάθος χρόνου, συνήθως συνδυάζονται καλά.

9. Συνδύασε κρασί με τυρί. Σε πολλές χώρες, το καλύτερο κρασί συνοδεύει τα τυριά. Τα κόκκινα κρασιά συνδυάζονται άριστα με "ήρεμα" τυριά. Έντονα τυριά με οξείες γεύσεις ζητούν ένα γλυκό κρασί. Το κατσικίσιο τυρί ταιριάζει με λευκό, ξηρό κρασί, ενώ ελαφρότερα τυριά συνδυάζονται καλύτερα με φρουτώδη κόκκινα κρασιά.

10. Όταν μαγειρεύεις, σκέψου και ...αντίστροφα. Μαγείρεψε με το κρασί που θα σερβίρεις. Μερικές φορές είναι ευκολότερο να προσαρμόσεις το φαγητό σε ένα κρασί που ήδη έχεις, ιδιαίτερα αν πρόκειται για ένα "μεγάλο" ή σπάνιο κρασί.

from: http://www.menslounge.gr
Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011



ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΝΑΝΟΥ

Οι κοινές καταβολές στη λατρεία του θεού Διονύσου, τη διάδοση της καλλιέργειας του αμπελιού και την κατανάλωση του κρασιού στην κεντρική Ιταλία και στη Βόρεια Ελλάδα αποτελούν το θέμα μίας καινούργιας έκθεσης που εγκαινιάζεται αύριο (20.00) στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

Η έκθεση έχει τίτλο «Το δώρο του Διονύσου. Η μυθολογία του κρασιού στην κεντρική Ιταλία (Μολίζε) και τη βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία)» και διοργανώνεται από το ΑΜΘ σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων της περιοχής του Μολίζε και το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης.

Χάλκινοι και πήλινοι εικονογραφημένοι κρατήρες και άλλα πολύτιμα αγγεία, αγάλματα κι αγαλματίδια, ανάγλυφα πλακίδια, αλλά και μουσικά όργανα συγκαταλέγονται στα 187 αντικείμενα που παρουσιάζονται στην έκθεση. Το ιταλικό τμήμα της παρουσιάστηκε το 2010 στο Museo Sannitico στο Καμπομπάσο. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, η έκθεση εμπλουτίζεται με σημαντικά ευρήματα από πρόσφατες ανασκαφές στη Μακεδονία και έτσι συσχετίζονται οι περιοχές της κεντρικής Ιταλίας και της Βόρειας Ελλάδας, δύο περιοχές που επικοινωνούσαν, όπως και σήμερα, μέσω της Αδριατικής. Τα περισσότερα αντικείμενα έχουν εκτεθεί ελάχιστες φορές, όπως εξήγησε η διευθύντρια του ΑΜΘ, Πολυξένη Αδάμ Βελένη. «Πρόκειται για ευρήματα σημαντικά και μοναδικά, τα οποία αποδεικνύουν την κοινή ταυτότητα των δύο λαών που αποτέλεσαν το θεμέλιο για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό», τόνισε. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι τόσο στη Μακεδονία όσο και στο Μολίζε έχουν εντοπιστεί οι ίδιες τυπολογίες αρχαίων αντικειμένων που χρησιμοποιούνται σε συνεστιάσεις και συμπόσια (κρατήρες, αγγεία σερβιρίσματος και πόσης, μουσικά όργανα) και στις τελετές που συνδέονται με τη λατρεία του Διόνυσου (αντικείμενα που αναπαριστούν τον Θεό του κρασιού και θεατρικά προσωπεία).

Ανάμεσα στα εκθέματα ξεχωρίζει ο χάλκινος καλυκωτός κρατήρας του 4ου αιώνα π.Χ. που φέρει αργυρό επίχρυσο στεφάνι αμπέλου στο λαιμό, αντικείμενο που επαναπατρίστηκε πρόσφατα από την πολυσυζητημένη συλλογή Shelby White - Leon Levy και που, σύμφωνα με τους ειδικούς, φαίνεται να προέρχεται από το Δερβένι.

Αρχαιότατοι δεσμοί

Στους αρχαιότατους δεσμούς που συνδέουν την Ιταλία με την Ελλάδα, αναφέρθηκε η μορφωτική ακόλουθος και διευθύντρια του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, Μαρία Ρόζα Τζιράτσε Πιεραλίζι, ενώ η έφορος αρχαιοτήτων του Μολίζε, Αλφονσίνα Ρούσο, που ήρθε στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια, τόνισε: «Η επιλογή της διεύθυνσης του μουσείου της Θεσσαλονίκης να παρουσιάσει μαζί, στην ίδια έκθεση, ιταλικά και ελληνικά σύνολα που σχετίζονται με ένα θέμα εξαιρετικά γοητευτικό, όπως είναι η λατρεία του Διονύσου, θα επιτρέψει αναμφίβολα να ενεργοποιηθεί και πάλι το κόκκινο νήμα μιας κοινής μνήμης, στο πλαίσιο μιας ενωμένης Ευρώπης, ικανής να καθορίσει αποτελεσματικά προγράμματα ανάπτυξης που να ανάγονται σε σημαντικές κοινές πολιτισμικές αξίες».

Το κρασί έχει παμπάλαιες ρίζες στην Ελλάδα –ήδη από την προϊστορική εποχή- και η οικονομική, κοινωνική και θρησκευτική σημασία του ήταν πάντα μεγάλη. Η έκθεση προβάλλει ιδιαίτερα την κοινωνικότητα που παράγεται μέσα από την οινοποσία, η οποία προσλαμβάνει όψεις θρησκευτικές και πολιτικές. Μέσω των αποικιών της Μεγάλης Ελλάδας διαδόθηκε στην ιταλική χερσόνησο η λατρεία του Διονύσου αλλά και το συμπόσιο.

Η έκθεση θα διαρκέσει ώς τις 30 Σεπτεμβρίου 2012 και θα πλαισιωθεί με διάφορες παράλληλες εκδηλώσεις, βραδιές οινογνωσίας αλλά και διεθνές συνέδριο για το κρασί και τον Διόνυσο. Από την ιταλική πλευρά υπάρχουν σκέψεις να περιοδεύσει σε χώρες των Βαλκανίων. Ηδη προγραμματίστηκε να παρουσιαστεί στη Σόφια, αμέσως μετά τη Θεσσαλονίκη.
Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011




Κρασί με φαγητό και φαγητό με κρασί είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, κοιτάζοντάς το από διαφορετική σκοπιά. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι ένα κρασί συμπληρώνεται και αναδεικνύεται με ένα κατάλληλο πιάτο.


Και αυτό βρίσκεται μόλις ένα βήμα μακριά από το να αναγνωρίσουμε ότι και το φαγητό συμπληρώνεται και αναδεικνύεται με τη συνοδεία κατάλληλου κρασιού.

Στο μαγείρεμα τώρα, βάζοντας λίγο κρασί μπορείτε να μεταμορφώσετε στην κυριολεξία ένα ταπεινό πιάτο στο πιο πολυτελές. Δεν ήταν λίγες οι φορές που το κρασί έχει χρησιμοποιηθεί για να "μεταμφιέσει" ένα φτωχό κρέας.

Οι συνταγές του Απίκιου, του πιο γνωστού Ρωμαίου σεφ, αποκαλύπτουν τη συχνή χρήση του κρασιού στις σάλτσες του, καταξιώνοντας το στην κουζίνα και χαρίζοντάς του έκτοτε μόνιμη θέση σ΄αυτήν.

Η χρήση του κρασιού στη μαγειρική δεν υπόκειται σε περιορισμούς. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιοδήποτε στάδιο, ξεκινώντας από τις μαρινάτες και καταλήγοντας στο γλυκό επιδόρπιο.

Οι μεταβολές που συμβαίνουν στο κρασί κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος, καθορίζουν το είδος και την ποιότητα που θα χρησιμοποιήσουμε.


 
Ένα χαλασμένο κρασί για το φαγητό μας;

Η συνήθης πάντως άποψη, ότι ακόμα και ένα χαλασμένο κρασί είναι κατάλληλο για το φαγητό είναι λανθασμένη. Οι δυσάρεστες οσμές που συνοδεύουν ένα τέτοιο κρασί δεν θα εξαφανιστούν δια μαγείας με το μαγείρεμα, αντίθετα θα συμπυκνωθούν και θα μεταφερθούν στο φαγητό και μάλιστα ενισχυμένες.

Από την άλλη, θα ήταν αδικαιολόγητα άσκοπη και οικονομικώς ασύμφορη η χρήση ενός πολύ καλού κρασιού, πολύπλοκου αρωματικά, αφού τα πτητικά αυτά χαρακτηριστικά δε θα αντέξουν την επίδραση της υψηλής θερμοκρασίας, θα εξατμιστούν πολύ γρήγορα και θα χαθούν. Μη χαραμίσετε για τους ίδιους λόγους και ένα φρουτώδες, ανθώδες, αρωματικό κρασί.

Ένα καλής ποιότητας, αλλά οικονομικότερο κρασί είναι ό,τι πρέπει για να απογειώσει ένα κοινό πιάτο.


Θερμοκρασία και συστατικά ενός κρασιού

Με την επίδραση της θερμοκρασίας η αλκοόλη του κρασιού, που εξατμίζεται σε χαμηλότερη θερμοκρασία από εκείνη του νερού μειώνεται και η μείωση αυτή σχετίζεται με το ύψος της θερμοκρασίας και τη διάρκεια του ψησίματος.
Πάντως σίγουρα κατά το μαγείρεμα θα έχουμε μία μείωση της αλκοόλης, μείωση του όγκου του κρασιού και συγχρόνως συμπύκνωση όλων των άλλων μη πτητικών συστατικών (οξέα, τανίνες, σάκχαρα, ανάλογα με τον τύπο του κρασιού), με αποτέλεσμα αυτά να κάνουν πιο έντονη την παρουσία τους γευστικά στο φαγητό.

Σε σάλτσες που έχει χρησιμοποιηθεί κρασί και έχουν βράσει για πολλή ώρα, εμφανίζεται μια ξινή, αλλά και καραμελωμένη γεύση και όψη.
Η ξινή γεύση οφείλεται στα οξέα και την καραμελωμένη στα έστω και λίγα σάκχαρα που έχει ένα ξηρό κρασί.

Γι΄αυτό η χρήση των γλυκών κρασιών θα πρέπει να γίνεται με μέτρο.
Αντίθετα, στις μαρινάτες κανένα συστατικό δεν χάνεται. Ανάλογα λοιπόν με το αποτέλεσμα που θέλουμε να έχουμε, διαλέγουμε το κατάλληλο κρασί: κρασί με υψηλή ή χαμηλή οξύτητα, με οσμή ξύλου, γλυκό με πολλά σάκχαρα ή ξηρό με ελάχιστα κ.ο.κ.

Η επαφή με τις διάφορες γεύσεις που συναντάμε στη κουζίνα (κρέατα, ψάρια, μπαχαρικά, μυρωδικά, φρούτα, λαχανικά) εξασκούν τις οσφρητικές και γευστικές μας ικανότητες και μας βοηθούν να "παντρεύουμε" καλύτερα τις διάφορες γεύσεις μεταξύ τους και να το συνοδεύουμε με τα κατάλληλα κρασιά.

Αφήστε λοιπόν τη φαντασία σας ελεύθερη και δημιουργήστε μοναδικές γεύσεις με κρασί που θα φέρουν τη δική σας σφραγίδα.

http://oinos-epistimi-kai-texni.blogspot.com/2011/07/blog-post.html
Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Η ρεσβερατρόλη, το κύριο συστατικό του κόκκινου κρασιού, είναι πιθανό να κλείνει μέσα της τη λύση στον γρίφο της γήρανσης, αναφέρουν με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Cell» ερευνητές από την
Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η ρεσβερατρόλη δρα ενεργοποιώντας μια πρωτεΐνη, τη σιρτουίνη, η οποία αποκαθιστά την υγεία των χρωμοσωμάτων.
«Καθώς γηράσκουμε τα χρωμοσώματά μας χάνουν την ακεραιότητά τους και η ρεσβερατρόλη φαίνεται να λαμβάνει τον ρόλο επιδιορθωτή», ανέφερε ο ερευνητής που έχει συστήσει την εταιρεία Sirtris, η οποία επικεντρώνεται στην παραγωγή χημικών τα οποία μιμούνται τη δράση της ρεσβερατρόλης.

Ο φυσιολογικός ρόλος της σιρτουίνης είναι το να κρατά υπό έλεγχο όλα τα γονίδια που χρειάζεται να βρίσκονται σε «καταστολή». Διαδραματίζει όμως και άλλον έναν κεντρικής σημασίας ρόλο: «όταν υπάρχει έκτακτη ανάγκη, όπως μια ρήξη και στις δύο έλικες DΝΑ ενός χρωμοσώματος, η σιρτουίνη σπεύδει στο σημείο λειτουργώντας ως κόλλα».

Σύμφωνα με τους ειδικούς από το Χάρβαρντ, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Ντέιβιντ Σινκλέρ, αυτό το «σπάσιμο» των χρωμοσωμάτων αποτελεί βασική αιτίας της γήρανσης στα ποντίκια και πιθανότατα και στον άνθρωπο.

Ως σήμερα ο μηχανισμός αυτός είχε φανεί ότι συνδέεται με τη γήρανση στους σκώληκες, ποτέ όμως στα κύτταρα θηλαστικών. Τώρα η νέα μελέτη, αν επαληθευθεί, δείχνει ότι ο επιδιορθωτικός ρόλος των χρωμοσωμάτων που διαθέτει η σιρτουίνη ισχύει και σε ανώτερους οργανισμούς όπως τα ποντίκια, πιθανότατα και στον άνθρωπο. Ωστόσο όλα αυτά μένει να αποδειχθούν.

O ίδιος ο Σινκλέρ πάντως λαμβάνει καθημερινά υψηλές δόσεις ρεσβερατρόλης από τη στιγμή που ανακάλυψε πριν από πέντε χρόνια ότι η ουσία του κόκκινου κρασιού ενεργοποιεί τη σιρτουίνη.

«Λαμβάνω ρεσβερατρόλη καθημερινά και αισθάνομαι τέλεια,ωστόσο είναι πολύ νωρίς για να ξέρω αν είμαι νέος για την ηλικία μου» ανέφερε ο ερευνητής που έχει συστήσει την εταιρεία Sirtris, η οποία επικεντρώνεται στην παραγωγή χημικών τα οποία μιμούνται τη δράση της ρεσβερατρόλης.
sguide.gr
Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Ανεβασμένη σεξουαλική διάθεση έχουν οι γυναίκες που πίνουν καθημερινά ένα έως δύο ποτήρια κόκκινου κρασιού. Ιταλοί ερευνητές, εξετάζονατς δείγμα 800 γυναικών, ηλικίας 18-50 ετών διαπίστωσαν πως υπάρχει συσχέτιση της κατανάλωσης κόκκινου κρασιού με τις γυναικείες σεξουαλικές ορμές.

Οι γυναίκες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: η πρώτη περιλάμβανε όσες έπιναν ένα έως δύο ποτήρια κόκκινο κρασί την ημέρα, η δεύτερη όσες έπιναν λιγότερο από ένα ποτήρι ημερησίως είτε κρασί είτε οποιουδήποτε άλλο αλκοολούχο ποτο και η τρίτη ομάδα όσες δεν έπιναν καθόλου αλκοόλ..

Οι εθελόντριες συμπλήρωσαν αναλυτικά ερωτηματολόγια για τη σεξουαλική ζωή τους. Όπως διαπιστώθηκε, οι γυναίκες της πρώτης κατηγορίας πέτυχαν "σκορ" 27,3 μονάδων, της δεύτερης 25,9 και της τρίτης 24,4. Συμπέρασμα: Το κόκκινο κρασί "ανεβάζει" τη σεξουαλική διάθεση μιας γυναίκας.

Οι γιατροί ακόμη δεν έχουν καταφέρει να εξηγήσουν πως το κρασί επιδρά στις γυναικείες ορμές, μια πιθανή, ωστόσο ερμηνεία είναι ότι το κόκκινο κρασί περιέχει αντιοξειδωτικές χημικές ουσίες που διευρύνουν τα αιμοφόρα αγγγεία και συνεπώς αυξάνουν τη ροή του αίματος σε περιοχές-κλειδιά του σώματος, βελτιώνοντας έτσι τη σεξουαλική λειτουργία.

http://www.newsbomb.gr/sex/story/65815/to-kokkino-krasi-anebazei-th-limpinto
Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011
Οινοποιείο.... 6.000 ετών, το αρχαιότερο που έχει μέχρι σήμερα ανακαλυφθεί, έφερε στο φως διεθνής ομάδα αρχαιολόγων, πραγματοποιώντας έρευνες σε σύμπλεγμα σπηλαίων στα σύνορα της Αρμενίας με το Ιράν.

Οι ερευνητές εντόπισαν ίχνη αποξηραμένων κόκκινων σταφυλιών και η μέθοδος χρονολόγησης με ισότοπο άνθρακα προσδιόρισε τη χρονολογία παρασκευής του κρασιού περίπου στο 4000 π.Χ. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα αρχαιολογικά ευρήματα συνθέτουν την εικόνα μιας κοινωνίας, στην οποία οι πενθούντες έπιναν κρασί, που παραγόταν σε πατητήρι μέσα σε σπηλιά.
(Πηγή: Ass. Press)
Κυριακή 10 Ιουλίου 2011
«Τι ρόλο παίζει η ηλικία του κρασιού», «πώς μπορώ να το συντηρήσω», «προκαλεί πονοκέφαλο;» είναι κάποια από τα ερωτήματα που μπορεί να έχετε αναπάντητα σχετικά με το κρασί ή να έχετε τις λάθος πληροφορίες. Μάθετε τι ισχύει πραγματικά, έτσι ώστε να ξέρετε τι επιλέγετε, ανάλογα με την περίσταση.

Κρασί και τυρί: πόσο ταιριάζουν;
Σε αντίθεση με αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι, τα καλά κρασιά δεν πρέπει να συνδυάζονται με τυρί, καθώς η υφή του τυριού και η έντονη γεύση του, μειώνουν την ικανότητα της γλώσσας να γευτεί την ισορροπία και την πλούσια γεύση ενός καλού κρασιού. Όταν, όμως, το κρασί δεν είναι καλό, συμβαίνει –περιέργως- το αντίθετο και το τυρί μπορεί να βελτιώσει τη γεύση του και να το… «σώσει».

«Παλιό» κρασί: πρέπει να είναι και ακριβό;
To «παλιό» κρασί είναι το κρασί που έχει «έτος παραγωγής» και πολλές φορές χρησιμοποιείται λανθασμένα για να περιγράψει ένα ακριβό κρασί. Στην πραγματικότητα, όμως, τα περισσότερα μη αφρίζοντα κρασιά, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.

Τα «δάκρυα του κρασιού»: δείγμα ποιότητας;
Τα «δάκρυα του κρασιού» είναι ουσιαστικά οι σταγόνες που σχηματίζονται στο ποτήρι του κρασιού, όταν το ανακινήσουμε ελαφρώς. Όταν αυτές οι σταγόνες είναι μεγάλες και πέφτουν πολύ αργά, σημαίνει ότι το κρασί περιέχει μεγαλύτερο ποσοστό αλκοόλης και γλυκερίνης. Πέρα απ’ αυτό όμως, οι σταγόνες δεν αποτελούν ένδειξη της ποιότητας του κρασιού.

Ανοιχτό μπουκάλι κρασί: κάνει καλό στη γεύση του;
Το να ανοίξετε ένα μπουκάλι κρασί και να το αφήσετε ανοιχτό μια ώρα πριν το πιείτε, σίγουρα δεν θα απελευθερώσει τη γεύση του, καθώς αυτή η μέθοδος αερισμού είναι αναποτελεσματική. Λόγω του ότι το στόμιο του μπουκαλιού είναι πολύ στενό, ουσιαστικά αποτρέπει τον αέρα να εισέλθει, οπότε μάλλον δεν πρόκειται να φέρει κανένα αποτέλεσμα.

Κρασί και Γαλλία: εκεί παράγεται το περισσότερο κρασί;
Στην πραγματικότητα, αν και η Ιταλία είναι μικρότερη σε μέγεθος από τη Γαλλία και την Καλιφόρνια, είναι η χώρα με την μεγαλύτερη παραγωγή κρασιού. Από τον Βορρά ως το Νότο εκτείνονται 20 περιοχές παραγωγής κρασιού, καθιστώντας τη γειτονική μας χώρα πρώτη στην προσφορά μεγάλης ποικιλίας κρασιών.

Cabernet Sauvignon: είναι η ποικιλία σταφυλιού που καλλιεργείται πιο πολύ από όλες;
Ίσως είναι η πιο γνωστή απ’ όλες, αλλά όχι αυτή που καλλιεργείται περισσότερο. Η ποικιλία merlot είναι αυτή που συναντάμε περισσότερο ανά τον κόσμο.

Παλαιότητα κρασιού: όσο πιο παλιό, τόσο πιο γευστικό;
Αυτή η άποψη ίσως ισχύει για τα καλής ποιότητας κρασιά, αλλά όχι για τα περισσότερα. Σε γενικές γραμμές να θυμάστε τα εξής: Τα φθηνά, ξηρά, λευκά κρασιά πρέπει να καταναλώνονται μέσα σε 1 με 3 χρόνια από τη χρονιά παραγωγής τους, ενώ αν είναι κόκκινα, μέσα σε 1-2 χρόνια. Μέσα σε 3 με 5 χρόνια από τη χρονιά παραγωγής τους μπορούν να καταναλωθούν αυτά που δεν ανήκουν στα φθηνά, αλλά ούτε και στα ακριβά κρασιά, ενώ τα καλά κόκκινα κρασιά φτάνουν τα 5 με 8 χρόνια.

Κρασί και πονοκέφαλος: φταίει το κόκκινο, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σουλφιδίων;
Αν και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι τα σουλφίδια (ή το διοξείδιο του θείου) προκαλούν πονοκέφαλο, στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Το σώμα μας παράγει σουλφίδια καθημερινά, ενώ τα βρίσκουμε και σαν συντηρητικά σε πολλές τροφές που καταναλώνουμε. Παρ’ όλα αυτά, αν κάποιοι αντιμετωπίζουν προβλήματα με το άσθμα, τα σουλφίδια μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις. Τα κόκκινα κρασιά έχουν μικρότερες ποσότητες πρόσθετων σουλφιδίων σε σχέση με τα άσπρα κρασιά, καθώς η φλούδα των σταφυλιών από τα οποία προέρχονται, έχει φυσική συντηρητική δράση. Τα φθηνά κρασιά μικρής περιεκτικότητας σε αλκοόλ, χρειάζονται περισσότερα σουλφίδια για να αποτρέψουν την οξείδωση.
Αποθήκευση ανοιχτού μπουκαλιού: διατηρείται σωστά στο ψυγείο;
Ενώ για τα λευκά κρασιά το ψυγείο αποτελεί καλή λύση, για τα κόκκινα τα πράγματα αλλάζουν, γιατί μειώνεται η γεύση και η οξύτητά τους. Ακόμη και αφότου αυξηθεί η θερμοκρασία τους, όταν βγουν από το ψυγείο, η γεύση τους δεν θα είναι η ίδια.

http://www.clickatlife.gr/story/geusi/muthoi-kai-alitheies-guro-apo-to-krasi-?id=2006629
Σάββατο 9 Ιουλίου 2011




Τρεις είναι οι μαγικές- ιερές τροφές της κουζίνας των Ελλήνων: «ο σίτος, ο οίνος και το έλαιον». Το λάδι, το σιτάρι και το κρασί θεωρούνται από τα πανάρχαια χρόνια θεϊκά δώρα και θρησκευτικά αγαθά, γι' αυτό και χρησιμοποιούνται στις τελετές της θρησκευτικής λατρείας.

Ο Άμπελος λέει ο αρχαίος μύθος ήταν ένας σάτυρος, ακόλουθος του Διονύσου, που νέος, ωραίος και δυνατός όπως ήταν, χαιρόταν να καλπάζει καβάλα σ' έναν άγριο ταύρο. Κάποτε προσπάθησε να κόψει σταφύλια, καβάλα πάντα στον ταύρο, κι αυτός τον έριξε βίαια στη γη και τον σκότωσε. Ο Δίας, με τη μεσολάβηση του Διόνυσου, τον μεταμόρφωσε στο ομώνυμο φυτό.

Στη χριστιανική τέχνη και λατρεία η παρουσία της αμπέλου είναι συνήθως αλληγορική. Ο Νώε μετά τον κατακλυσμό.. «εφύτευσε αμπελώνα, έπιεν εκ του οίνου, εμεθύσθη και εγυμνώθη εν τω οίκω αυτού.»

Στους ναούς συναντάμε αμπέλια και σταφυλοφόρα κτήματα σε μαρμάρινα ή ξυλόγλυπτα τέμπλα και παραστάσεις με πουλιά που τσιμπολογούν σταφύλια.
Στις ευχές του γάμου ξεχωρίζει η ευχή προς τη νύφη: "ως άμπελος ευκληματούσα". Στο μυστήριο της θείας κοινωνίας τα κυρίαρχα στοιχεία είναι το ψωμί-σώμα και το κρασί-αίμα του Χριστού.

Το κρασί, κύριο προϊόν του σταφυλιού αποτελεί είδος της καθημερινής διατροφής των Ελλήνων. Αναρίθμητα νοικοκυριά, διατηρούν τα δικά τους βαρέλια με το σπιτικό κρασί. Η παροιμία θέλει πρώτα θεμέλια του σπιτιού, ψωμί, κρασί και λάδι.
Αλλά και «όλα είναι υφάδια της κοιλιάς και το ψωμί στημόνι και το καϋμένο το κρασί όλα τ' αποστομώνει» Γι' αυτό είναι αναγκαίο σε κάθε σπίτι για να γλυκαίνει τις όμορφες μέρες και να συντροφεύει τις δύσκολες.

Η Ελλάδα είναι χώρα στην οποία ευδοκιμεί η καλλιέργεια του αμπελιού. Από την αρχαιότητα καλλιεργήθηκαν στη χώρα μας διάφορα είδη σταφυλιών που η ονομασία τους καθορίζεται από το χρώμα, το σχήμα, τον τόπο αρχικής καταγωγής. Αυγουλάτο, ασπρούδι, κέρινο, κουμαριανό, μαντηλαριά, μοσχοστάφυλο, μοσχάτο, ροζακί, σαββατιανό, σιδερίτης, φράουλα.
Ανάλογα με την περιοχή ο τρύγος αρχίζει τον Αύγουστο, κυρίως όμως το Σεπτέμβριο. Ο τρύγος ή τρυγητός ή καμπανολόημα απαιτεί πολλά χέρια και έχει το χαρακτήρα πανηγυριού.

Θέρος, τρύγος, πόλεμος λέει ο λαός θέλοντας να αποδώσει την καθολική και πυρετώδη συμμετοχή γι' αυτή τη γιορτή. Ο τρύγος είναι η πιο μεγάλη στιγμή. Τότε θα κριθεί αν οι κόποι και οι φροντίδες ενός χρόνου δεν θα πάνε χαμένοι αλλά θα μεταφρασθούν σε πλούσια συγκομιδή. Το σωστό κόψιμο των σταφυλιών, η τοποθέτηση στα κοφίνια, η μεταφορά και το άδειασμα στον ληνό θέλει μεγάλη προσοχή.
Μετά τον τρύγο, τα σταφύλια πάνε στον ληνό, δηλαδή στο πατητήρι και εκεί ο καρπός συνθλίβεται. Παλιότερα με τα πόδια, από τους «πατητάδες» , τώρα πια με μηχανικά μέσα.

Ο χυμός του σταφυλιού που ρεέι στο πατητήρι είναι ο μούστος ή βράσμα και αποθηκεύεται σε μεγάλα ξύλινα βαρέλια που έχουν πλυθεί με ειδικά αρωματικά φυτά και έχουν απολυμανθεί με θειάφι ή έχουν ρετσινωθεί. Μέσα εκεί «βράζει», ζυμώνεται και γίνεται κρασί.
Συνήθως το βαρέλι με το κρασί μένει ανοιχτό και σφραγίζεται ύστερα από σαράντα μέρες. Η πρώτη δοκιμή του γίνεται στις 26 Οκτωβρίου, του αγίου Δημητρίου ή στις 3 Νοεμβρίου, του Αη-Γιώργη του Μεθυστή,.

Παράλληλα με το κρασί φτιάχνονται και τα παράγωγα του μούστου, πετιμέζι, μουστοκούλουρα, μουσταλευριές, σταφυλαρμιές.
Το πετιμέζι έθρεψε γενιές Ελλήνων. Σε περιόδους μεγάλης στέρησης ήταν το μόνο γλυκαντικό που χρησιμοποιούσαν τα αγροτικά σπίτια. Το έβαζαν σε ροφήματα, στο τσάι, αντί για μέλι στις τηγανίτες. Το χρησιμοποιούσαν και σαν φάρμακο στον πονόλαιμο.
Το πετιμέζι βραζόταν στην αυλή σε μεγάλα καζάνια, γιατί η ποσότητα που έφτιαχναν ήταν μεγάλη, αφού ήταν για όλη τη χρονιά.

Για να φτιάξουμε 2 λίτρα σπιτικό πετιμέζι χρειαζόμαστε 5 λίτρα δυνατό μούστο. Όσο πιο πολλούς βαθμούς έχει ο μούστος τόσο καλύτερο και γλυκύτερο είναι το πετιμέζι. Χρειαζόμαστε ακόμα μισή χούφτα καθαρή στάχτη.
Κοσκινίστε τη στάχτη, βάλτε τη σ' ένα τουλπάνι και βουτήξτε τη στο φρέσκο μούστο. Κινήστε το τουλπάνι γύρω-γύρω και αφήστε το μέσα στο μούστο για 12 ώρες. Αδειάστε το μούστο σε κατσαρόλα, με προσοχή να μην πέσει το κατακάθι. Βάλτε τον να βράσει και ξαφρίστε όσο σχηματίζεται αφρός στην επιφάνεια. Χαμηλώστε τη φωτιά και αφήστε τον να βράσει καλά μέχρι να γίνει σιρόπι. Όταν κρυώσει το αδειάζετε σε αποστειρωμένες γυάλες. Πρέπει να κρυώσει εντελώς πριν κλείσετε τις γυάλες που θα τις φυλάξετε στο ντουλάπι της κουζίνας. Το πετιμέζι διατηρείται για χρόνια και είναι υπέροχο για τις τηγανίτες, τους λουκουμάδες μα και για μουστοκούλουρα.

Επιμέλεια: Βαγγελιώ Τσιλίκουνα
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011



Την τιμητική του θα έχει το κρασί στην έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, που θα διαρκέσει από τις 13 Ιουλίου 2011 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2012.

Με τίτλο «Το δώρο του Διονύσου. Η μυθολογία του κρασιού στην κεντρική Ιταλία (Molise) και τη βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία)», η έκθεση φιλοδοξεί να μυήσει τους επισκέπτες στους μύθους και τη σημασία του κρασιού, αλλά και στην επικοινωνία των δύο περιοχών διαμέσου των αιώνων. Είναι αποτέλεσμα συνεργασίας του Αρχαιολογικού Μουσείου, της Εφορείας Αρχαιοτήτων της περιοχής του Molise και του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης. Τμήμα της έκθεσης παρουσιάστηκε το 2010 στο Museo Sannitico στο Καμπομπάσο.

Από τα 187 εκθέματα, τα 160 προέρχονται από ανασκαφές που έγιναν σε αρχαίους οικισμούς και ιερά της κεντρικής Ιταλίας, ενώ τα 27 από πρόσφατες έρευνες στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας.